Als woorden je raken
soms voelt mijn leven
als een achtbaan
gevoel raast op en neer
controlle en opeens niet meer
zijn het G krachten die bepalen
of goden
die speels
onze zielen vermalen
of is het ons lot
zet die onze zijn op slot
magie van leven
accepteren zo als het word gegeven
verdriet en vreugde
ze vormen ons
als simpel mens
maar waar lig voor ieder de grens
wat is te dragen
en wat is te zwaar
bagage uit je leven
sleep je altijd mee
soms is het te zwaar
dan helpen handen dragen
de warmte die het geeft
geeft besef dat je leeft
en word een klein geven
een grote waarde
woorden raken je hart
en je voelt je niet meer alleen op aarde
Wim Black Lord
Will Hanssen: | Maandag, april 25, 2005 20:16 |
Prachtig geschreven Wim....woorden hebben kracht, heel veel kracht......en je staat nooit alleen! Liefs, Will |
|
Lia : | Maandag, april 25, 2005 17:13 |
je bent niet alleen hoor... hexje is er ook nog en al die andere lieverds... knuffel, een warme, Lia | |
sunset: | Maandag, april 25, 2005 12:45 |
Gelukkig dat je dat, in donkere periodes, voelt en ervaart. Liefs (en een warme knuf) / sunset PS: Mooi delend neergezet Wim. |
|
libel: | Maandag, april 25, 2005 11:54 |
Inderdaad woorden kunnen kraken of maken, heel mooi beschreven... Liefs, lia |
|
Nefertete : | Maandag, april 25, 2005 11:29 |
Het leven is een achtbaan soms vol plezier soms vol verdriet. Maar 1 simpel woord kan soms zoveel troost geven. Of je terug op aarde brengen. Ontzettend mooi. |
|
westland: | Maandag, april 25, 2005 11:13 |
heel mooi geschreven Wim,ja zo is het leven je bent altijd bepakt en bezakt.ma westland. | |
remie: | Maandag, april 25, 2005 10:54 |
ja soms heb je dat dan kunnen woorden je met de voetjes op de grond zetten....liefs Remie | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2005 | ||
Thema's: |