soms moet je even op het geluk wachten
hoepelijk duurt het niet meer lang
want ik ben op het einde van mijn krachten
soms moet je even alles vergeten
en be je toch jezelf alles aan het verwijten
en laat ik overal men broek alaan slijten
soms moet je alles slikken
maar dan ben ik kwaad , zelfs razend
maar toch zwijg ik
ik laat me maar begaan
bang om men mening te geven
god, wat een leven .
omdat ik men zelf niet verweer
ben ik de slechte weer
waarom ik weer die keer op keer
zich weer in het verleden wil weren
en het geluk zich steeds tegen mij keert