De dagen dat
De dagen dat ik leef,
ze zijn te tellen op een hand.
Gebroken, vernedert, gehangen,
begeef me aan de rand.
Wil je niet missen,
maar dan doe ik je tekort.
Wij hadden alles,
ik ben het waar het aan schort.
Als je maar een ding nooit vergeet,
en dat is dat ik van je hou.
Dat doe ik ondanks alles, en blijf ik doen,
voor altijd verstrengeld aan jou!
hiljaa: | Woensdag, april 27, 2005 11:16 |
leef en vergeet het verleden, onthoud alleen het goede! knufliefs--hiljaa-- |
|
Johan Hermans: | Woensdag, april 27, 2005 10:16 |
Zelfliefde is ook verdwenen door een verleden.... je draagt elke gebeurtenis met je mee goed of niet maar je voel beïnvloedt het wel | |
sunset: | Woensdag, april 27, 2005 10:09 |
Hm ... Ik voel hier veel liefde, maar misschien te weinig zelfliefde. Delend neergezet. Liefs / sunset |
|
Johan Hermans: | Woensdag, april 27, 2005 10:00 |
dank je dank je, wat een lieve reactie ghehehehe | |
Oorlam: | Woensdag, april 27, 2005 09:56 |
oh wacht ff opnieuw dan: het moet van beide kanten komen, als je maar investeert komt het goed, laat je niet gek maken, liefs! (zo beter? hehehee) |
|
Johan Hermans: | Woensdag, april 27, 2005 09:48 |
hahaha Oortje je verneukt mijn gedicht zo ghehehe | |
Oorlam: | Woensdag, april 27, 2005 09:44 |
navelstrengeld? ach moederlief toe drink niet meer:) eh hehehe | |
Auteur: Johan Hermans | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 27 april 2005 | ||
Thema's: |