Ik voel het tot in de toppen van mijn tenen
dat er me wat te gebeuren staat.
Is het niet nu of morgen
dan is het toch zeker vroeg of laat.
Heeft het vertrek van mijn geliefde
er misschien mee te maken?
Is het zijn vakantie
die me zo onrustig maakt?
Ik gun hem dit verlof
van harte en oprecht.
Maar toch voer ik innerlijk
met gemengde gevoelens een gevecht.
Nooit tevoren waren wij zo lang
van mekaar gescheiden.
En nu ben ik bang dat
onze relatie eronder gaat lijden.
Deze gevoelens houd ik voor mezelf
zodat hij zich geen zorgen hoeft te maken.
En zo samen met zijn vrienden
tot in het prachtige Frankrijk kan geraken.