Ik pak me'n borrel 3-2
Ze zeggen je wordt een ouwe chagrijn,
Ik zou over alles maar zeuren, kouwen,
Maar dat legt helemaal niet an mijn;
Alle mensen benne toch onbehouwe.
Laatst nog, liep ik wat te lopen in het bos,
Dan ben je effe uit de narigheid,
Laten ze zulke grote honden los;
Van angst kreeg ik de baggerschijt.
Maak je even een rondje, 't is mooi weer,
Knalt de muziek de huizen uit,
Het lijkt wel windkracht tien of meer;
Snoei en snoeihard is het geluid.
Jullie moeten eens kijken in de duinen,
Daar hebben dan mensen gerekrajeerd.
Plastic flessen, sigarettenpeuken, puin en
Varkens zouden zich hebben gegeneerd.
Stap in Amsterdam of zo eens in de tram,
Zegt die peer niet; let op ik vertrek,
Nee het is gelijk de hoogste versnelling, ram,
En je ligt gelijk languit op je bek.
De straten, mensen, één vuile zooi.
Maar als de koningin komt in haar Rover
Dan zijn de straten blinkend schoon en mooi;
Dan hebben ze de poen er wel voor over.
Het interesseert me eigenlijk geen ene pest
Ze bekijken het maar, moeten het zelf weten;
Ik pak me borrel en ga naar me nest,
Dan kan ik alle rottigheid vergeten.
26-3-05
sunset: | Donderdag, april 28, 2005 17:44 |
*opgestoken duim* Schitterend, ook om te lezen. Liefs / sunset |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 april 2005 | ||
Thema's: |