|
|
|
Iemand zoals jij
|
 |
|
28 april 2005
|
|
|
Relatie / Geen Thema / Geen Thema
wie had ooit gedacht
dat ik zoveel kon beminnen
dat ik na zoveel streven
al mijn liefde eens kon geven
Ik dwaalde langs diepe dalen
kende zoveel trieste verhalen
dacht ik nooit meer het zonlicht te zien
waar ik deze ellende verdien?
Maar opeens lachtte het leven
ik had nog zoveel te geven
jouw warme lach raakte me aan
en plots kon ik mijn vleugels uitslaan
Nu vliegen we langs de warme zon
naar de plaats waar het ooit begon
plant jij in mij het nieuwe leven
je liefde aan mij gegeven
we raken de plaats aan waar het zachtjes groeit
en onze liefde zo intens boeit
De gedachte "voor eeuwig" maakt me blij
want ik weet, ik vind nooit meer iemand zoals jij
- wolvin -
Gecontroleerd door: fox_bert
|
Tommie1 |
 |
|
|
lief geschreven. voelbaar eerlijk en poetisch.
blijf je vleugels uitslaan en luister naar je hart zou ik zeggen. liefde is prachtig. schrijf er zelf ook graag over.
Liefs
Tommie
|
|
Vorig gedicht | Volgend gedicht
 |
Auteursrecht |
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de gedichten freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de gedichten freaks blijven te alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
|
|