ik ben éénder met het lot
mijn adem is nog slechts een zucht
geen zorgen,maken mij zelfs tranen
’k ga op de vlucht als de wind zich stilt
in het licht ga ik door het donker
en al is mijn mond vol zoenen,
de vlinders zijn niet meer
ik nacht mij stilaan tijd
en vraag,hoe lang duurt het einde
’k kan niet meer,mijn tast is o zo moe
ik zie mij een beetje hemel zijn
waarvan ik zo gaarne zou willen drinken,
met’ t zout van uit mijn ogen
strooi ik dan mijn sprookje toe,,,
,,,Psych,,,
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
Thema's: |