Niets nog hoe het was,
ik voel mij zo verloren
Alsof ik leeg van binnen ben.
soms wou ik dat ik niet was geboren.
Zelf tranen huil ik niet meer,
alsof ik niemand meer ben,
gevoelens zijn verdwenen,
het is net of ik mezelf niet ken.
Geen verdriet maar ook geen vreugde,
ik ga apatisch door dit leven,
is dit mijn straf?
want ik was fout
Worden mijn zonden ooit vergeven?