Mijn vrouw van de warme zon,
ik snap tot heden dagen niet hoe je mij zo betoveren kon.
Je kracht in je ogen
naast de zachtheid van gelaat stralend van het liefde gevende mededogen.
Samen lopen wij onder de lange laan vol met bomen en kijken beiden uit naar de zon die snel zal opkomen.
Je droom zal hij verwarmen, je beminnen en strelen in mijn krachtige armen je dragend naar de boom,
de boom van het leven
die je mij hebt gegeven,
je grijze man.
Kristjan