Psychiatrie
Psychiatrie
Ze kijkt me aan met starre ogen
Een glimlach om haar tere mond
Als een schelp waarin het diertje
Is gestorven
(Misschien wel stil is weggespoeld)
Het is wel goed
Ik blijf hier even
Zegt zij
En staart
Uit het grijze raam
De regen valt
In koude tranen
Over een wang
Van glas en hout
Het is hier koud
En zonder zand
Mijn lieve vriendin
Mijn avondleven
Mijn hoofd jouw wezen
Jouw schelp nog in mijn hand
Ze kijkt me aan met starre ogen
Een glimlach om haar tere mond
Als een schelp waarin het diertje
Is gestorven
(Misschien wel stil is weggespoeld)
Het is wel goed
Ik blijf hier even
Zegt zij
En staart
Uit het grijze raam
De regen valt
In koude tranen
Over een wang
Van glas en hout
Het is hier koud
En zonder zand
Mijn lieve vriendin
Mijn avondleven
Mijn hoofd jouw wezen
Jouw schelp nog in mijn hand
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Donderdag, mei 19, 2005 18:24 |
| Prachtig neergezet. liefs |
|
| Lia : | Donderdag, mei 19, 2005 16:12 |
| heel mooi gedicht... wow.. knuf,Lia | |
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, mei 19, 2005 15:20 |
| jeminee...zo mooi geschreven...ben er stil van liefs Jannie |
|
| Mathilde: | Donderdag, mei 19, 2005 12:32 |
| wat een ongelooflijk mooi gedicht dit.... liefs, mathilde |
|
| sunset: | Donderdag, mei 19, 2005 10:33 |
| Rakend mooi-schitterend neergezet. Liefs / sunset |
|
| Lievelingetje45: | Donderdag, mei 19, 2005 10:29 |
| Prachtig,meelevend gedicht! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||