in de duisternis smeek ik
huil ik om de nacht
verloren van de onmacht
die heerst in mijn diepste zijn
in de duisternis breek ik
drijf mijzelf tot waanzin
wachtend op een nieuw begin
droom ik slechts van licht
in de duisternis braak ik
de woorden van verleden
slechts schimmen in het heden
verloren wensen zwijgen
in de duisternis waak ik
wacht ik op de dag
dat mijn wereld zijn mag
en mijn tranen mogen drogen
19-05-05
Daantje: | Donderdag, juni 02, 2005 21:42 |
kom af en toe maar een zonnestraaltje halen! kus.. |
|
Angel of Death: | Vrijdag, mei 20, 2005 19:13 |
Overal zijn contrasten, dus waar duisternis is, is ook licht. Weer prachtig verwoord en ik had ook niet anders verwacht ^_^ Liefs lil |
|
Renate-td-: | Vrijdag, mei 20, 2005 00:33 |
Prachtig Ben, knuff |
|
Nemesis: | Donderdag, mei 19, 2005 23:21 |
Verbazingwekkend... Een gedicht zonder fouten. Na herlezen; een geweldig gedicht, gevoel beschreven zoals ik wilde dat ik het kon... Liefs |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 19 mei 2005 | ||
Thema's: |