Keuterboeren (2)
De stad was ver in afstand en in tijd te lopen
en slechts verbonden met de school als plicht
waar vrijheid als die door ons gekend niet was te kopen
en levenden meer leken op de lijken die begraven
in zwarte aarde vanuit een kerk die duister, zonder licht
Wij struinden over nu vergeten paadjes
en kenden eigen koninkrijken tussen duinen
die tussen paarse hei als Franse bergen rezen
en aan de rand van drijfzand van het ven
ontdekten wij de wereld; zou dat daar ginds niet Engeland wezen?
In nachten zongen populieren langs de weg
die slechts gevormd door wat hele oude sporen
en als wij naar ‘het huiske’ gingen was dat naast mesthoop
waar angst en vleermuizen in de donkerte verloren
en wij onszelf, gestorven in het diepste duister.
**********
sunset 20-05-2005
**********
Aramis: | Zaterdag, mei 21, 2005 11:33 |
dit wordt een kei-goeie reeks ! Doe vooral voort ! Groet, Aramis |
|
Mathilde: | Vrijdag, mei 20, 2005 21:51 |
heerlijk sfeerbeeld roep je hiermee op! erg mooi geschreven weer. liefs, mathilde |
|
Niniki: | Vrijdag, mei 20, 2005 11:12 |
zucht...... ja gewéldig weer sunset. liefs niniki |
|
ato: | Vrijdag, mei 20, 2005 10:02 |
Mooi! | |
Lievelingetje45: | Vrijdag, mei 20, 2005 09:31 |
Super gedicht! Herinneringen bewaart in je hart! Liefs |
|
scorpio-nb: | Vrijdag, mei 20, 2005 08:13 |
en op deze wijze mogen wij mee op ontdekkingstocht door jouw herinneringen. super! | |
sergev2005: | Vrijdag, mei 20, 2005 08:05 |
Amai, vleermuizen, brrr... ik heb het zo niet echt voor die beestjes... Toch mooi gedichtje, daar niet van! Groet, Serge |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 20 mei 2005 | ||
Thema's: |