een trage traan glijd langs mijn wangen ik wil hem zachtjes vangen proeven met mijn lippen maar traan gij?zal mij ontglippen waardoor ben je dan ontstaan als in een ontelbare sec uit mijn verdrietige ooghoek vandaan. zal je me ooit zeggen vanwaar dan die traan,of blijf ik stilletjes verder denken in mijn eigen waan! ja ik ben verdrietig en blij tegelijk verdrietig dat je mijn vraag ontwijkt en blij dat jij verder dan mij kijkt.ach ik hoef het niet te weten zal het maar snel vergeten morgen?ben ik weer gewent aan de lach van dat moment en ik verblijd uitroep ik??? present