Lief kind
Glimlach bevroren in je keel
verstild jouw lieve gezicht
roze nog je wangen
ogen zonder licht..........
leliebladen witte handen
bevroren in de dodenvorst
de vaardigheid verloren
ademloos je borst..........
Lief kind, zo jong gestorven
wat is er toch gebeurd
zo plotseling afbrekend
van ons af-gescheurd..........
Niet begrijpend kijk ik
naar jouw verstilde dood
kreten niet beantwoord
verdriet is meer dan groot..........
Niet begrijpend kijk ik
thuis naar een lege plek
'k moet me echt beheersen
anders wordt ik gek..........
Reacties op dit gedicht
| fotogedicht: | Maandag, mei 15, 2006 23:12 |
| Om rechtstreeks naar bijbehorend fotogedicht te gaan klik dan boven dit sterretje * | |
| ~~~eilahtan~~~: | Donderdag, februari 02, 2006 09:40 |
| dat kan ik me helemaal voorstellen verschrikkelijk is dit voor jou en je gezin die lege plek maar ik geloof ook wel dat ze nog steeds mee kijkt in jullie dagelijks leven liefs nathie |
|
| sunset: | Vrijdag, mei 27, 2005 10:47 |
| Dit is diep rakend, droef. Liefs (en mijn warme genegenheid) / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: switi lobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||