De treurwilgen treuren niet vandaag
Het rood klapt over lange lengten
De berm vertoont een rode gloed
Verwilderd wit wuift rondom rood
Gaat als bruidsboeket voorop te voet
De stoere paarse distels draven
Door het fluwelen rode zachte
Een vlinder strijkt op alle twee
Ik zie een paardebloem behoeftig wachten
De treurwilgen treuren niet vandaag
Beschutting is het dat ze willen geven
Kleine zonnedruppels dringen door
Dartelen om ranke bladeren, zweven
In het blauwe licht dat begeleidt
Pijlen kiezen, links, rechts, rechtdoor
Ze brengen mij de berm uit zicht
Maar gaven mij als gift: dat ik erbij behoor
willem
hebus: | Vrijdag, juni 03, 2005 13:43 |
knap natuurdichtje, willem. de 'oude' bloemensoorten weer in beeld gebracht, vol zon! | |
Niniki: | Vrijdag, juni 03, 2005 11:25 |
erg mooi zonnig gedicht. liefs niniki |
|
psych: | Vrijdag, juni 03, 2005 08:33 |
geweldig weer,poëzie ten top,gr,elze. | |
Lievelingetje45: | Vrijdag, juni 03, 2005 07:18 |
Met bewondering gelezen! Prachtige poeziè... Schitterend gedicht! Liefs |
|
Lia : | Vrijdag, juni 03, 2005 07:05 |
ja hoor Willem jij hoort er zeker bij.. dikke knuf,Lia | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 03 juni 2005 | ||
Thema's: |