Van spanning trillend jongetje loopt
stoer-onzeker over straat
met wandelend papa en mama mee
omdat hij op schoolreis gaat
Voor het eerst alleen na grote klap
voelt hij zich ook verlaten;
hij gaat er zonder mama heen
dat heeft 'ie goed in de gaten
Gedreven door verlatingsangst
ook last van knorrigheid
Als alles nu maar goed gaat;
o, raak ik ze niet kwijt?!
Toch stap hij vrolijk in de bus
en gaat gelijk staan zwaaien
na de zo-en zoveelste kus
wist ik hem toch te paaien
Zit hij nu dapper achter 't glas
al anders dan vanmorgen
hij kan er lekker tegen aan
met tas vol goede zorgen
Bevangen door verliezingsangst
laat ik hem toch maar gaan
en door de donkere ruit van bus
kijkt hij me lachend aan.....