Het leven is hard
Als verdriet en pijn je tart
Kwetsbaar bent in heel je zijn
Waar moet je heen en naartoe
Als je het gevoel hebt verloren
Als niemand je wil horen
Waarom waarvoor waarheen waartoe
Hoe moet je dan verder het leven door
Vele vragen je overmannen
Gevoel in duisternis is
Zijn het de lessen van het leven
Al het verdriet en pijn smart
Ja, het leven is soms hard
je hebt nog zoveel te geven
liefde en licht maakt plaats
als je het jezelf toestaat
ook al is het leven hard
voel je pijn en diepe smart
juist door bij jezelf te kijken
en naar en bij jezelf luisteren
je gevoel te volgen ,wat het je zegt
op je eigen tempo en unieke wijze
verdriet en pijn mag er zijn
een lach en vreugde
liefde warmte en licht
geven je liefdevol inzicht
in jezelf vinden, de rust, in jezelf liefde geven
dat is de basis van het leven
want jij bent jij, en ik ben ik
dat is leven, mens zijn
maakt leven zo uniek
SunflowerRia
8-6-2005
psych: | Woensdag, juni 08, 2005 22:08 |
prachtig gedicht lieve ria,,,heel goed verwoord,,liefs,elze | |
Niniki: | Woensdag, juni 08, 2005 22:01 |
Geweldig mooi Ria, ik kan slechts nog zuchten...................... knuffie Niniki |
|
Lia : | Woensdag, juni 08, 2005 20:14 |
het leven is hard... en gelukkig maar dat we mensen zijn .. uniek.. en ieder op zijn manier bijzonder. | |
André van Dijk: | Woensdag, juni 08, 2005 20:09 |
Als een bevroren spons het leven is zo hard, maar je kunt het ontdooien met de warmte uit je hart! liefs, André :) |
|
kim_zegt**: | Woensdag, juni 08, 2005 18:06 |
Mooi geschreven, en k ben t helemaal met je eens. Iedereen heeft z`n eigen systeem ontwikkeld om verdriet en pijn te verdringen, te vermijden of weg te stoppen. Maar eigenlijk zouden we moeten accepteren dat het erbij hoort, en het gewoonweg moeten voelen.. Maar ja, da`s best lastig... Maar je gedichie voelt voor mij in ieder geval als een opkikker! Thanks. Kusszz |
|
Just_Robin: | Woensdag, juni 08, 2005 16:14 |
Prachtig.. Soms loop je met een helm en kan het je allemaal niks meer schelen, zoals ik nu.. ben heel opgewekt :) Liefs, |
|
MaYo-lijn: | Woensdag, juni 08, 2005 15:02 |
Stilte.. niets aan toe te voegen. Het leven is keihard, en toch moeten we het zien vol te houden. Liefs, Marjo. |
|
Dimera: | Woensdag, juni 08, 2005 14:21 |
Het leven is gewoon té hard. Heel mooi geschreven :-) Kus & Knuffel #Lizz |
|
Janette Scharenborg: | Woensdag, juni 08, 2005 14:14 |
totaal met je eens ria, maar het leven is soms echt kei hard. Veel liefs Janette, trouwens een prachtig afbeelding, spreekt soms meer als woorden. |
|
Klaes: | Woensdag, juni 08, 2005 14:01 |
de innerlijke schoonheid van het gedicht vindt je terug in het plaatje, Groet/Klaes |
|
hiljaa: | Woensdag, juni 08, 2005 13:57 |
ik weet dat ik eigelijk het gedicht bekijk en niet de plaatjes ! het is een prachtig gedicht!en ik schilder mijn eigen plaatje in gedachten! knufliefs--hiljaa-- |
|
natje1711: | Woensdag, juni 08, 2005 13:04 |
wow heel erg mooi geschreven, ik vind het heel prachtig liefs natje |
|
Innerchild: | Woensdag, juni 08, 2005 12:53 |
:-) ... enne ... die plaatjes zijn best mooi ! Dus Sunset .... sssssstttt jij !!! Liefs / Innerchild |
|
Cest moi: Bob: | Woensdag, juni 08, 2005 12:17 |
Heel leuk en mooi geschreven. En helemaal waar. Ieder mens is uniek en laat je niet leven maar leef zelf! groet Bob | |
sunset: | Woensdag, juni 08, 2005 12:14 |
Mooi verwoording weer van jou. Tonend, delend. En gelukkig dat wij als mens, elke mens, uniek zijn. Liefs (en knuf) / sunset PS: Moeten al die plaatjes nu echt? |
|
Auteur: Sunflower Ria | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 08 juni 2005 | ||
Thema's: |