Verdoofd en met zoveel tranen
weet ik, ik leg me erbij neer
Het geluk is onvindbaar
en dat besef doet toch wel zeer
De vraag hoe moet het verder
is al jaren onbeantwoord
De dagen dat ik stuk ben
blijven ongehoord
En het kan me niet meer schelen
zelfs niet dat de zon soms schijnt
Want ik weet dat de regen weer komt
zodra het zonnetje verdwijnt
De toekomst haat ik
enkel omdat hij er niet is
En het ergste is misschien
dat ik hem ook niet mis.........
pennywafel: | Woensdag, juni 15, 2005 23:01 |
zoek de positieve dingen en mensen. |
|
Renate-td-: | Donderdag, juni 09, 2005 22:58 |
knuff lieverd! | |
Marina van Vledder: | Donderdag, juni 09, 2005 11:42 |
zolang jij niet niets bent is je toekomst ook niet gedaalt tot nul. |
|
- Suus -: | Donderdag, juni 09, 2005 11:17 |
Geloof, in jezelf, in morgen, in de zon, in geluk, het ligt allemaal in jezelf en eens zal je het oprapen en voor altijd vast kunnen houden.. Kus, Suus |
|
Auteur: bevertje | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 09 juni 2005 | ||
Thema's: |