Als een spinnenrag geweven,
broos, breekbaar en fijn.
Zo is mijn leven.
Levend van uur tot uur,
van dag tot dag.
Door het diepe donker dwalend,
als een schim in de nacht.
Zoekend naar het licht,
naar een nieuw begin,
naar een nieuwe start.
Dromend dat het donker wijkt,
voor eerst rustgevend duister.
Dan stilaan plaats gaat maken,
voor heerlijk zonnelicht.
Zodat ondanks de pijn,
ik gelukkig ben te leven.