Gevoelens kunnen je pijn doen,
Maar ze kunnen het ook andersom.
Meisje, waarom ben je zo verdrietig?
Vertel het me, ik zie het aan je, ik ben niet dom.
Voordat het begon leefde je niet,
Je was heel anders, je was heel stil.
Toen het kwam begon je eindelijk weer te leven.
Maar nu het weg is wordt de sfeer hier weer kil.
Ik kan de klok niet voor je terug draaien,
Zorgen dat het niet was gebeurd,
Je moet aan de toekomst, niet aan het verleden denken,
Anders raak je alleen maar gehumeurt.
Praat met me, zeg het me,
Ik wil je helpen echt waar!
Ik heb al die gevoelens ook gehad,
Geloof me, het is niet raar.
Ik breek vanbinnen van jouw verdriet.
Ik kan er niet tegen als jij verdrietig bent.
Zeg het alsjeblieft tegen me,
Doe niet alsof ik vreemd ben, alsof je me niet kent.
Zeg het tegen me... Vertrouw me...
-xxx- Anne