daar aan de overkant
smelt de horizon vol vuur
en bind mijn blik aan oneindigheid
geschreden stappen over een verlaten pad
het opwaaiende stof dat mijn richting leidt
de uitgestoken hand in het donker
waarvan ik het bestaan vergat
als sterreloos flonker
de nacht verlaat
en smaad
mijn daden hult
zwart de kleuren vult
harde dwaasheid op een wit doek
schril contrast met zachte potloodlijnen
tekening van een stil moment laat schijnen
in peinzing overgoten een stil moment
bewaard een tranenkust bestormd
met gebroken pen als zwaard
de werkelijkheid vervormt
mijn adem gestolen
in geslotenheid
verholen
Niniki: | Maandag, juni 20, 2005 11:13 |
Slik.....wauw. De eerste keer lezen vond ik het toch wel moeilijk en de tweede keer zag ik dat dit echt prachtig is geschreven. knuffie Niniki |
|
Erna Muermans: | Vrijdag, juni 17, 2005 05:32 |
je bent geen beginnenling dat is aan je woorden te merken |
|
Mathilde: | Donderdag, juni 16, 2005 21:38 |
gewoon kunst! liefs, mathilde |
|
Irdana: | Donderdag, juni 16, 2005 15:33 |
wonderbaarlijk mooi verwoord 2 keer gelezen prachtig met middag groet Irdana (ps mooi gecentreed ) |
|
Oorlam: | Donderdag, juni 16, 2005 14:56 |
woordkunst | |
~MeLoDy~: | Donderdag, juni 16, 2005 14:39 |
heel mooi geschreven... gr. MeLoDy |
|
m@rcel: | Donderdag, juni 16, 2005 13:49 |
Prachtig mooi geschreven en graag gelezen liefs m@rcel |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 16 juni 2005 | ||
Thema's: |