Ik zal niet snel vergeten hoe
de eerste keer dat ik jou zag,
ik onder de indruk was van
je ogen, lippen, lieve lach.
Op dat ogenblik, historisch moment,
waarop niets beters gebeurde dan...
Wegzwijmelend droomde ik
over het aanraken daarvan.
De omtrek van je mond,
ik ken hem nu al uit m'n hoofd.
Bij iedere lach van jou
ben ik verlamd, compleet verdoofd.
Ik voel me triest, puberaal,
zo opgewonden als ik raak.
Maar het is heerlijk jou te zien.
Zo voelde ik mij niet vaak.
Ik loop volledig over,
vurige passie, heet verlangen.
Hopend op een web,
om jou in te vangen.
En jij beseft totaal niet
wat er speelt in mijn gedachten.
Hoe ik hoop dat jij hoopt
dat ik op jou zal wachten.