En nu ben ik
wie ik ben
dankzij de herinnering
die jij liet herleven
en een licht liet schijnen
in mijn hart
Al het weggestopte verdriet
alle ingeslikte woede
elk verzwegen gevoel
openbaarde zich
En ik huilde schreeuwend
wat jij mij liet voelen
woorden tuimelden
maakten mijn geest leeg
Eindelijk los van jou
mijn hart vrij
van jouw zijn
in mij de beelden
geƫxplodeerd
op mijn netvlies
helder licht
weerschijnt
mijn innerlijke rust
elnini: | Vrijdag, november 18, 2005 15:12 |
mooi gedicht! duidelijk verwoord, kan me er wel goed invinde, fijne leesstijl | |
sergev2005: | Donderdag, juni 23, 2005 22:57 |
Ja, ik ga mij aansluiten bij Sunset, dan vooral voor wat het einde betreft, subliem. Doei, Serge |
|
sunset: | Woensdag, juni 22, 2005 11:39 |
Een pracht. Heerlijk. Ook om te lezen. Liefs en fijne dag / sunset |
|
hiljaa: | Woensdag, juni 22, 2005 06:20 |
prachtig! knufliefs--hiljaa-- |
|
m@rcel: | Woensdag, juni 22, 2005 00:42 |
Prachtig mooi weer geschreven en zeer graag gelezen slaap lekker m@rcel |
|
yvonne maria: | Woensdag, juni 22, 2005 00:39 |
heel mooi verwoord knuffels yvonne | |
Niniki: | Woensdag, juni 22, 2005 00:39 |
Erg mooi weer Renate. Gelukkig weer de innerlijke rust gevonden. ;-)) knuffie Niniki |
|
Noalinne: | Woensdag, juni 22, 2005 00:24 |
Hoe mooi bevrijding klinken kan. Prachtig dus. liefs Noalinne |
|
Nemesis: | Woensdag, juni 22, 2005 00:10 |
Deze opzet vind ik echt niet mooi... Maar bij jou komt alles tot haar recht,,, Hulde en liefs, |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 22 juni 2005 | ||
Thema's: |