Waar ik stilte hoor
in je gesproken woorden
zal ik zwijgen..Je ogen vonken
van woede
als ik mijn woorden
tegen de jouwe
laat opboksen
je wilt niet zien
hoe de klanken
zich verstrengelen
tot een lieflijk gebaar
naar jou toeJe bent bang
de wereld te vertrouwen
je handen samengebald
tot vuisten
alsof die
jouw hart kunnen beschermen
om niet te voelen
wat er leeft
Je weet het immers
sergev2005: | Donderdag, juni 23, 2005 23:01 |
Mooi gedicht, al ontbreekt hier een beetje je krachtige beeldspraak. Laat verdomd je fantasie de vrije loop! Doet eens al je kasten open, riek eens in je kleren, voel met je ogen de kleuren, loop met blote voeten in de tuin, streel de zon, en schrijf eens op! Liefs, Serge |
|
Rien de Heer: | Woensdag, juni 22, 2005 22:40 |
Prachtige openingszin..... Groetjes, Rien. |
|
m@rcel: | Woensdag, juni 22, 2005 13:18 |
zeer rakend mooi geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
sunset: | Woensdag, juni 22, 2005 11:51 |
Rakend, tonend. Heel integer mooi. Liefs en warme knuf / sunset |
|
karma: | Woensdag, juni 22, 2005 10:03 |
heel mooi!heel heel mooi! groet van karma |
|
hiljaa: | Woensdag, juni 22, 2005 06:09 |
heb het bij geligd om te kunnen lezen! mooi geschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
Niniki: | Woensdag, juni 22, 2005 01:02 |
Sorry meis, dit kan ik niet lezen, het geheel is te donker. knuffie Niniki |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 22 juni 2005 | ||
Thema's: |