De letters op papier
dansen voor mijn ogen
ik zie niets meer
door mijn tranen heen

Het lijkt zo makkelijk,
je woorden op papier
maar ik kom niet verder,
't lijkt me juist te breken

De woorden wijzen op de feiten,
brengen me juist extra pijn
het laat me inzien dat het klopt,
dat het waar is wat je zei

Ik dacht je gewoon te schrijven,
te vertellen wat ik voel,
maar de woorden blijven steken,
hangen in mijn keel;

Ben altijd zo'n prater,
maar nu even stil
kan geen woorden bedenken,
geen woorden die me troosten

Ik weet dat ik sterk moet zijn,
ook dat ik een vechter ben
maar hoe lang houdt een mens dat vol?
vast niet een leven lang

En een leven lang zal ik nodig hebben
om in te kunnen zien dat dit niet eindigt,
dat het niet eindigen kan,
omdat, omdat ik nog zoveel van je hou