alles is mijn schuld,
maar ik heb ook geen geduld,
alles moet gelijk, nu en meteen,
daardoor schrik ik jongens af,
iedereen,
ik heb jou laten huilen die avond,
staat geschreven in mijn hart,
ik hoop dat jij me kan vergeven,
met smart.
hem heb ik laten schrikken,
door die plotselinge zoen,
toen wist hij ook even niet wat hij moest doen.
zelfs meiden laat ik schrikken,
ik denk niet echt dat ze het pikken,
met mijn zelfmoord gedoe,
ze begijpen maar steeds nie hoe,
maar ze hoeven het niet te snappen,
als ze het maar niet aan mijn of hun ouders door verklappen
zo gaat mijn leven,
alles heb ik gedaan,
maar nooiit kom ik eens vooraan,
zelfs de tweede rij kan ik niet aan.
dit is mijn leven,
misschiien wel binnekort voorbij,
maar tot die tijd,
leef ik vrij