Maar dan in jouw armen...
Onzekere tranen stromen rijkelijk
over mijn angstig en bleek gezicht
onrustige gedachten dwalen rond
maken mijn hoofd zo licht
ongelukkig verdriet dat weerspiegelt
de pijn die jij me hebt gegeven
barst mijn levensspiegel in stukken
en verdwijnt langzaam mijn leven
ontroostbaar verliet ik bijna mijn bewustzijn
om af te dwalen naar donkere, kille nachten
de verleiding alles achter me te laten
zodat mijn gevoelens zouden verzachten
maar dan in jouw armen
vergingen al mijn donkere gedachten
liet jij me in een prachtige leugen leven
die mij zo verschrikkelijk gelukkig maakte
dat ik je smeekte me dit voor altijd te geven
Laura
*Fictie, want ben heel gelukkig met me schatje :)*