aardbeving
wanneer hij mij aankijkt
en ik hevig sta te trillen
op mijn benen
dan gebeurt er iets met mij
wat eigenlijk niet
te beschrijven is
ik kan het niet helpen
dat miljoenen vlinders
mijn maag veroveren
en er spelletjes
met mijn verstand spelen
zwevende gedachten
waarbij
geen zinnig woord
zonder gestamel
van pure verlegenheid
mijn mond verlaat
mijn tong maakt een –klak- beweging
maar wel zo overdreven hard
dat ik me geneer
en mijn gevoelens
tentoonspreid
zonder het te willen
ik grijns een keer
en kijk vervolgens
bedremmeld naar de grond
in de hoop
dat hij in mijn ogen las
wat ik hem graag
laat zien
Black Lord: | Maandag, juni 27, 2005 18:58 |
zo sprak zij die aardbevingen veroorzaakt en dat bedoel ik aardig met bewondering gelezen warme groet ***wim**** |
|
psych: | Maandag, juni 27, 2005 13:10 |
mooi weer gedichtvol | |
m@rcel: | Maandag, juni 27, 2005 13:06 |
Kijk eens in de popetjes van mijn ogen, daar zie je dan de mooie vlinders in....hihi.. of ging het iets anders.. Prachtig mooi liefdevol weer geschreven Lia Liefs m@rcel |
|
Rien de Heer: | Maandag, juni 27, 2005 07:47 |
O jee o jee..het verstand in de maag.....rare plek.... Groetjes, Rien. |
|
hiljaa: | Maandag, juni 27, 2005 07:36 |
ik mis een beetje de echte aardbeving! toch prachtig gedicht! knufliefs--hiljaa-- |
|
Klaes: | Maandag, juni 27, 2005 06:57 |
Tsjonge jonge wat een gefladder GRoet/Klaes |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 27 juni 2005 | ||
Thema's: |