Oud en nieuw,
Het nieuwe jaar in.
Gelach en vreugde.
Blijheid in iedere zin.
Toen ging het mis,
De zee van vuur.
Verblind door angst
Maakte vele het leven zuur.
Ineens uit het niets,
Traumahelikopters en ziekenwagens.
Brandweer en dokters.
Hielden de slapende uit hun lakens.
Toen kwam de verwarring,
Iedereen ging heen.
Velen ernstig gewond.
De pijn ging door merg en been.
Iedereen belde elkaar.
De telefoonlijn stond rood.
Heel Volendam,
Een stuk dichter bij de dood.
Laatst zag mijn oma de beelden weer.
Ze Vergeet dingen.
Maar de tranen stroomde,
Alsof de 14 doden weer heen gingen…
-----------------------------------------------------------
Alweer 4,5 jaar geleden. Maar niet vergeten.
Beelden staan nog steeds in het geheugen gegrift.
Marga, Willie en monique waren degene,
Die het hardst getroffen waren.
De vriendinnen van mijn zus.
Dus bij deze wil ik ze nog steeds Sterkte toewijzen.
Want voor ons is de brand verledentijd.
Maar hun moeten er nog hun hele leven mee worstelen.