Avond sporen
hoe graag zou ik niet
een zilverling voor een wonder geven
zo maar een ommekeer
in mijn verstoorde leven
telkens weer kan ik me zelf raken
wachten tot het bij me komt
of gaan zoeken
naar iets waar in ik niet meer geloof
ik behoor verder te gaan
niet meer stil te staan
maar de koers die ik vaar
is nog steeds in mist
tranen worden droger
kracht is er genoeg
maar geen reden
te vechten voor het heden
zo kabbelt
mijn schip
op stille water
zonder wind
ik heb de zandloper gedraaid
voor morgen een nieuwe dag
als lege ogen staren
naar een spiegelbeeld die niet meer lacht
***Wim****
hiljaa: | Vrijdag, juli 01, 2005 13:26 |
reden om te vechten is jou eigen leven! als je in je eigen gelooft straal je iets uit dat de andere aantrekt! knufliefs--hiljaa-- |
|
Niniki: | Vrijdag, juli 01, 2005 11:28 |
Voelbaar triest. Met de zandloper om te keren, de hoop op de toekomst gericht. Deze raakt me zeer....... knuffie |
|
Janette Scharenborg: | Vrijdag, juli 01, 2005 09:00 |
Prachtig geschreven Wim, precies hoe ik me voel, veel liefs Janette | |
remie: | Vrijdag, juli 01, 2005 08:07 |
moet ik de wind in je zeilen komen blazen....kom joh, je weet het wel....liefs Remie | |
Lia : | Vrijdag, juli 01, 2005 07:31 |
zal ik je kietelen? knuf,Lia |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 01 juli 2005 | ||
Thema's: |