Vandaag weer met de hele familie bij elkaar
Iedereen vroeg of jij ook nog kwam
Hoe kon ik zeggen dat we niks meer hadden?
Dat jij verhuist was naar Amsterdam

Plotseling kwamen die herinneringen
Samen hadden we een mooie tijd
Ik moet leren zonder je te leven
Maar ik wil je eigenlijk helemaal niet kwijt

Elke dag denk ik aan jou
En denk ik aan hoe het had kunnen zijn
Ik blijf maar fantaseren over de toekomst
Maar uiteindelijk doet me dat veel meer pijn

Wij komen nooit meer samen
We passen eigenlijk niet bij elkaar
We zijn ineens twee grote onbekenden
En weetje, dat voelt heel raar

Met praten komen we er hopelijk wel uit
Maar ik heb het eigenlijk altijd al geweten
Wat ik met jou had, en dat ik van je hou
Zal ik nooit van mijn leven kunnen vergeten