Mijn kind van zeven
Mijn kind van zeven
soms zit je stil
duim in je mond
en droom je weer even
over de grote wereld
die je nog moet verkennen,
de dingen die je nog niet begrijpt
Ik denk dan zo vaak.
Kon ik je gedachten maar lezen,
wat houd je zo bezig,
wat is er zo belangrijk.
Mijn kind van zeven,
je staat op en loopt naar buiten,
even later speel je weer,
duim uit je mond, heel even.
Je zingt een lied, je bent blij,
wat jou mag bekoren,
je droom,
ik zal hem nooit verstoren.