Kreeg je bloemen in je haar
wanneer het zoute water druppend vloeide
daar waar onrust heimelijk groeide
in het donker, in de stilte
waar ik niet kon zien, waar ik niet kon komen
Danste je in dromen
wanneer de regen je gezelschap was
de wereld je verlaten had als
de blijheid van een hart gesmoord
in een doodlopende steeg bruut werd vermoord
Kleur je de lijnen
die een lege man omranden, als muren
die omsluiten wat niet ontsnappen kan
wat trekt en breekt tot schilfers slaat
van binnen alle vreugde rotten laat
Riep je mij toen na
om je in mijn armen te nemen, te fluisteren
hoeveel ik van je hield, en wat me
wel niet had bezield, of was het
om me te vervloeken mijn heil
in het hellevuur te mogen zoeken
Vergeef je me
of haat je me voor wat ik achterliet
vleugellam verdriet de herinnering
van liefde geruïneerd, de sterren nu gedoofd
de hemel omgekeerd en van haar engelen beroofd
.
Godsend: | Donderdag, juli 07, 2005 10:36 |
autsj! die is mooi!!! vooral laatste zin, al hoop ik niet dat dat werkelijkheid is :) mister, u hebt talent! blijf doorgaan, ik volg u op de voet!! |
|
Sheena: | Donderdag, juli 07, 2005 01:21 |
mooi mooi mooi, bombastisch en melancholiek, maar ... oei oei daar komt ze met d'r kritiek. teveel aan bijvoegelijke naamwoorden, verdorie het kan zoveel mooier. mag ik ff ? zo niet dan toch :P haal zoute eens weg in strofe 1. maak er een steeg van ipv een doodlopende ... laat verdriet puur verdriet zijn zonder vleugellam, dat snappen we heus wel als lezer. gebruik je kracht die je al in je hebt en maak het krachtiger, dat kan je, weg met die woordensoe |
|
m@rcel: | Donderdag, juli 07, 2005 01:06 |
Prachtig mooi weer Liefs m@rcel |
|
Renate-td-: | Donderdag, juli 07, 2005 00:58 |
En weer kan ik enkel wauw zeggen.. Maar ik vergeef je voor het gevoel wat je achterliet met deze woorden ;-) Liefs, knuf Renate |
|
Klaes: | Donderdag, juli 07, 2005 00:48 |
Prachtige nachtelijke poezie Groet/Klaes |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 07 juli 2005 | ||
Thema's: |