Als een kind
Was ik nog maar een kind
dat het leven een uitdaging vindt.
Dat bij pijn gerust mag huilen
en bij angst achter moeders rok kan schuilen.
Zoals na een snoepje bij elk kinderverdriet
het kind alles weer rooskleurig ziet.
Het hoeft nooit te zorgen
voor de dag van morgen.
Maar nu ik volwassen ben
gezelligheid maar ook verdriet ken.
Door de grote liefde wordt verlaten
heeft niemand in de gaten
dat ik het liefst de hele dag zou huilen
en niet meer achters moeders rok kan schuilen.
Nu wordt er van je verwacht
dat je dit draagt met moed en kracht.
Wat doet het ontzettend pijn
om volwassen te zijn!
supermie: | Zondag, juli 17, 2005 18:53 |
ja das waar soms komt er veel te veel verantwoording op je af en het is soms zelfs nog fijn om nog eens een keer klein te zijn xxxjes |
|
Kiana: | Zaterdag, juli 09, 2005 23:54 |
Ja kleine kindjes willen goot zijn en grote kindjes willen klein zijn, erg toch? Mooie beelden, knap geschreven. Kiana |
|
Auteur: Watermeloen | ||
Gecontroleerd door: kitty23 | ||
Gepubliceerd op: 09 juli 2005 | ||
Thema's: |