- Voor mijn Muze -
Ik ken een engel, ze kwam vaak tot mij
Ze gaf me warmte en hoop, week niet van mijn zij
Ik weet het niet, door het licht verblind of er al aan gewent
Het is zo stom dat je pas te laat merkt dat je een engel kent
Nu is ze weg, ze heeft me lang genoeg begeleid
Ik ben er weer bovenop maar haar ben ik voorgoed kwijt
Weg is de warmte, liefde en haar ogen die vertelden dat ze mij vertrouwden
De overgebleven leegte is eenzaam, maar ik zal altijd van haar houden
Ze heeft me geleerd hoe ik in dit leven rechtop kan blijven staan
Dus nu kan ik mijn leven gaan leven en met zelfvertrouwen verder gaan
- Chantal -