Feilloos pik ik de emoties op
die jij voor mij verborgen houdt
en laat mij ogen spreken
nimmer vertel ik wat ik zie
bewust voel je nog niet
hoe je onbewustzijn zich roert
in de schuilkelder van je eigen zijn
Wat jij niet dragen kunt
laat op zich wachten
je krachten nemen elke dag toe
en elke dag is een zegen voor mij
om niet de kwelling te zijn
als waarheid spreken zal
van jouw bestaan
Ver achter de horizon
wacht het leven op jou
dat jou naar je dromen leidt
waarvan je nu het bestaan niet weet
vlucht niet liefste,
het is nog te vroeg
om de redenen te bezoeken
die het lot je toebedeelde
sunset: | Woensdag, juli 13, 2005 09:37 |
Wohw. Dit is pas delend, troostend, warm-liefdevol verwoord. Chapeau. Liefs en knuf / sunset |
|
remie: | Woensdag, juli 13, 2005 08:41 |
heel mooi verwoord...geweldig...ik voel het ook zoals jij, ook ik zwijg...liefs Remieliefs Remie | |
m@rcel: | Woensdag, juli 13, 2005 00:46 |
Heel,heel mooi slaap lekker m@rcel |
|
Fri..: | Woensdag, juli 13, 2005 00:43 |
Schitterend!! Liefs, Frida (Ps, serge zit zuidwaarts.. te ver zuid :-P ik blijf in het noorden, maar goed :) |
|
Rien de Heer: | Woensdag, juli 13, 2005 00:22 |
Mooi..heb het een paar keer gelezen..... Groetjes, Rien. |
|
Nemesis: | Woensdag, juli 13, 2005 00:14 |
Bewonderenswaardig mooi, zoals ik van je gewend ben... liefs, |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 13 juli 2005 | ||
Thema's: |