Wondering raakte haar toen even aan
de spil waar alles om leek te draaien
voelde ze onder in haar buik bewegen
zich bevragend hoe het daar nou kwam
terwijl de stem haar ziel bekietelde
brachten lippen lucht in beweging
ontstonden tonen die deden beseffen
wat het leven vol grijpend kon zijn
liep ze op de voortgebrachte noten
langs felle kleuren van vele penselen
tegen steeds verlopende achtergronden
als waren zij de natuurlijkheid zelve
leek vermoeidheid niet te bestaan
onpasselijk in het dynamisch geheel
van trillende snaren, gloeiend koper
keek ze naar zijn belevende schaduw
door een oneindige stroom gestuwd
namen levendige lichamen ritmes over
versmolten daar, vielen samen uiteen
langzaam het lustige nu bevredigend
staarde ze stillend naar bevlogen ogen
de scheidende lijn sneed in botheid af
trok hem weg naar die andere wereld
waar zijn handen weg vielen uit de hare
schopte ze haar voeten in de ruimte los
zocht zijn stukken vanuit jaren samen
de leegte vullend met vervlogen tonen
gaf het gemis een plekje in haar bestaan