Hartendief
In avonden als deze.
Maanlicht in het donker schuilt.
En oerkracht voelt in weze.
Is daar ergens, een roos die huilt.
Als bij één klaterende waterval.
Stort hij zijn tranen neder.
Tot weer de zon schijnen zal.
Dan straald en blijd, zijn hartje weder.
Want immer na de regen.
Schijnt de zon hemelhoog.
En uit een parelglans geregen.
Toont hij zijn regenboog.
Wanneer de zon, de droogte heeft gevangen.
De donkere wolken zijn er weer.
Vallen duizende druppels van verlangen.
Op zijn aangezicht neer.
Laat dan de tranen rijkelijk vloeien.
Tot het volgende offensief.
Ik ga er me niet meer mee bemoeien.
Hij is ... doodgewoon... heel gewoon en hartendief.
Diane
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Dinsdag, juli 19, 2005 16:29 |
| heel mooi en liefdevol omschreven. groet moongirl1982 |
|
| m@rcel: | Zaterdag, juli 16, 2005 12:07 |
| Prachtig mooi geschreven liefs m@rcel |
|
| hiljaa: | Vrijdag, juli 15, 2005 17:21 |
| oerkracht schuilt hier achter! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, juli 13, 2005 22:24 |
| zeer mooi neergezet Liefs Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Diane | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||