Een dag zonder zorgen
Wat is de reden vandaag dat jij je weer zo gedraagt en mij een hoekje in jaagt zie je het dan niet je doet me zoveel verdriet of boeit het je gewoon niet ik smeek je alsjeblieft hou op maar waarom luister je dan niet ik kan niks meer zeggen het doet me teveel zeer keer op keer en elke dag doe jij het weer en elke dag vraag ik me af hoe het zal zijn deze dag en blijf ik hopen op een dag zonder zorgen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, september 12, 2005 22:36 |
| word aan mensen, langdurig onderdrukt, geen rust gegund, dan groeit in hen een verlangen naar een ander land, ver weg rijk aan melk en honing, want zelfs als zou het beloofd slechts bereikbaar zijn door een woestijn door te gaan, groeit het gestadig, bloeit het zich open, gloeit het vurig aan. hans |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, juli 17, 2005 10:31 |
| heel mooi echt Prachtig liefs Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2005 | ||
| Thema's: | ||