The girl with the fragile life
Een vervagend meisje
Ooit zo krachtig stralend
Bloedend op de grond
In de duisternis dwalend
Wervelend in een orkaan
Ontstaan in een bron van rust
Onzichtbaar voor de onwetenden
Op verdoemenis en verderf belustZinkend in de diepte
Van vervlogen dromen
Die langzaam wegdrijven
met de tranen mee stromenZo bang voor de dood
Maar toch haat ze het leven
Verlangend naar het verleden
Heeft ze het geluk verdrevenZe kan de angst niet loslaten
Het blijft haar achtervolgen
Tot ze uiteindelijk struikelt en valt
En door leegte wordt verzwolgenTot dat moment blijft ze ademen
Hopend dat het beter wordt
Constant in tweestrijd met zichzelf
Terwijl ze langzaam in elkaar stort
Angel of Death: | Maandag, juli 25, 2005 18:26 |
Ghehe je hebt een fan zie ik ;) Mooi, vooral de laatste strofe. - je Madagascar-maatje ^_^ |
|
Godsend: | Maandag, juli 18, 2005 09:32 |
autsj...moet dat echt, dat instorten? mooie dicht, mooi lettertype, laat je ogen zweven. draakje vind ik niet bij je dicht passen, eerder een klein meisje tegen een muur... fijne dag! (kzal je vaker lezen) |
|
SecretMistery : | Zondag, juli 17, 2005 15:28 |
Wauw... ik weet echt even niet wat ik moet zeggen... ik vind dit gedicht zo ongelooflijk mooi!! =| Stilte, adembenemend, prachtig... die woorden heb je echt wel nodig om zoiets te omschrijven!! En volgens mij heb je eigenlijk wel de gemiddelde dichter(es) hier omschreven... mij in ieder geval wel, soms dan =) Dikke knuffel en veel liefs ShrOn,, |
|
Auteur: -Tamara- | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 17 juli 2005 | ||
Thema's: |