Een zwoele zomer-avond

Het is al laat toch is het nog heerlijk buiten
De maan is met een sluier omfloerst
De wereld is in avondrust
Er word bijna geen geluid gehoord.

De aarde rust, zo ook de mens
Je wilt gaan fluisteren
Om de wereld niet wakker te maken
Er is voor mij geen behoefte om te slapen.

Genieten en de dag
Zolang mogelijk rekken
Ook de vogels slapen
Zij zijn ook in rust.

Wat is dat toch mooi
Dat er iedere dag weer een avond is
Waar mens en dier
En alles wat leeft mag slapen
Na een dag van werken.

Wat een zegen om de volgende dag
Uitgerust weer te kunnen opstaan.

God heeft in alles voorzien
Gezegend hij, die dat beseft.