Badwater
Als ik ‘s avonds in de tobbe lig te weken
onder ‘t schuim, vanaf mijn tenen tot de kin,
als een licht en luchtig uitgespreide deken,
krijgt mijn saaie leven weer een beetje zin.
‘k Laat een bootje door de witte vlokken varen,
voel me dan gelijk een stuurman op de brug
die in noodweer toch de kloten weet te klaren,
scherp van geest en met een fier gerechte rug.
Als ik kort daarop het sop ben uitgekomen,
en mijn naakte oude lichaam gadesla,
is het afgelopen met die heldendromen:
Janus Lul, met pensioen, dus ga maar na.
© Koos 19-7-2005