Laat je maar vallen
ik vang je
Ik droog je tranen met woorden
maar liever veeg ik ze weg
terwijl ik je in mijn armen houd
en je laat voelen wat geborgenheid is
Ik vertrouw je met mijn hart
nu de jouwe gebroken is door het leven
dat jou meer lijkt toebedelen
dan een mens dragen kan
Jij bent zo sterk
zelfs nu in je diepste verdriet
zie je nog de schoonheid
waarmee de wereld je omringt
Als de dagen donker blijven
tel jij je zegeningen
en blijken dat er altijd meer
dan de tranen die je laat
Rien de Heer: | Vrijdag, juli 22, 2005 18:54 |
Weer een heel sterk verwoord gedicht..... Groetjes, Rien. |
|
hiljaa: | Vrijdag, juli 22, 2005 09:16 |
mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
kimW: | Vrijdag, juli 22, 2005 03:18 |
mooi gesproken en geschreven kimkus |
|
Niniki: | Vrijdag, juli 22, 2005 00:55 |
prachtig Renate knuffie Niniki |
|
m@rcel: | Vrijdag, juli 22, 2005 00:22 |
Zeer mooi geschreven Renate prachtig slaap lekker m@rcel |
|
Dirk Hermans: | Vrijdag, juli 22, 2005 00:19 |
ik heb zeker met bewondering gelezen ik vindt het supermooi liefs Dirk |
|
wijnand.: | Vrijdag, juli 22, 2005 00:19 |
prachtig je dicht goed vooral de eindes zijn steeds knap gevonden | |
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 juli 2005 | ||
Thema's: |