verdwaal ik in je lach
we kunnen
samen spelen
het kan jou
ook niet schelen
de wereld is geen thuis
wij leven in ons
eigen poppenhuis
je ogen
zijn mijn zon
en op je lippen
mag ik rusten
na je te kussen
als dat uiteindelijk mag
verdwaal ik in je lach
ik zie je handen
zonder banden
vingers hebben
snel vrij spel
ze strelen zacht
mijn huid en langzaam
gaan de lichten uit
wij spelen
zonder woorden in
klanken die elkaar verstaan
zinnen zitten nu van binnen
letters hebben afgedaan
de melodie van liefde is
ons al ver vooruit gegaan
wil melker
25/07/2005
moonwoman: | Maandag, juli 25, 2005 11:41 |
herkenbaar,en graag gelezen. liefs |
|
Niniki: | Maandag, juli 25, 2005 11:21 |
Top! knuffie Niniki |
|
Mathilde: | Maandag, juli 25, 2005 11:18 |
ahhh... wat heb ik je gemist, lieve Wil! mijn dagelijkse dosis! liefs, mathilde |
|
Dirk Hermans: | Maandag, juli 25, 2005 09:09 |
een zeer knap gedicht groetjes Dirk |
|
wil melker: | Maandag, juli 25, 2005 08:08 |
kleine verandering tweede strofe.. je ogen zijn mijn zon en op je lippen zal ik rusten na je te kussen als dat eindelijk mag verdwaal ik in je lach |
|
hiljaa: | Maandag, juli 25, 2005 08:07 |
nou jou letters zijn hier anders mooi aanwezig!!! prachtig knufliefs--hiljaa-- |
|
ludiek: | Maandag, juli 25, 2005 07:23 |
Dat mag ik nou ook graag doen verrassend mooi Hoogachtend L.Udiek |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 juli 2005 | ||
Thema's: |