Lachend schud je je lange haar
over je schouder en kijkt hem aan
hij verdrinkt in je ogen
en vindt meren van liefde
Een rimpeling in het heldere water
doet hem opschrikken uit zijn dromen
nu jij zijn hart weer uitwandeld
jij lacht nog steeds maar nu
voor een ander
En het is jouw licht ontvlambare hart
dat harten breekt en ook in
je eigen leven verwoesting achterlaat
maar de rimpelingen in het water
zijn troostende armen
En die zullen er altijd zijn voor jou
liefde is overal waar jij komt
hiljaa: | Dinsdag, juli 26, 2005 20:19 |
mooi gedicht!!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Marjolein.: | Dinsdag, juli 26, 2005 08:08 |
De laatste 2 regels doen het hem. Prachtig. Liefs, Marjo. |
|
poky: | Dinsdag, juli 26, 2005 07:22 |
heel mooi,poky | |
Klaes: | Dinsdag, juli 26, 2005 06:58 |
Een dijk van een dicht Groet/Klaes |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, juli 26, 2005 00:24 |
Ben het met Fri eens....mooi van opbouw naar het einde.. Groetjes, Rien. |
|
Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 26, 2005 00:15 |
heel mooi neergezet Liefs Dirk | |
Fri..: | Dinsdag, juli 26, 2005 00:10 |
Dit vind ik heel mooi geschreven, erg mooi einde Liefs, fri |
|
m@rcel: | Dinsdag, juli 26, 2005 00:10 |
Prachtig mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 26 juli 2005 | ||
Thema's: |