wat is het met mij?
liggen duizend tranen parelend op de vloer
alsof ik dan nog zou kunnen schreeuwen
fluister ik slecht kalm en schor
was dit nou werkelijk mijn schuld?
wat heb ik gedaan om dit te verdienen?
mept de tijd mijn mond dicht en zwijg ik
herinneringen als procesies aan een vergeten god
zie je de witte maagden lopen in rode gewaden
als offers om te redden wat kan, na zolang
vraag ik de vogels als ze vliegen tot hoog
de mollen als ze alsmaar graven tot zo diep
mensen, terwijl ze reizen zo ver als kan
wat is er aan de hand met mij?
heb ik dit nou echt verdient?
huilen helpt me nu niet meer
het is als zinken in de dode zee
of in het donker leven op de zon
planten laten stoppen met groeien
de vragen dansen marcaber in de dodendans
en ik buig diep voor het meesterlijke lot
want wie anders zou zo kunnen denken
wat is het met mij?
heb ik dit verdient?
het fluisteren stopt
bloed mijn ziel in immense haat
krimp ik ineen tot een bevende hoopje
fluisterend en huilend, mijn ogen sluitend
wat is er aan de hand met mij?
was dit alles werkelijk mijn schuld?
heb ik deze pijn en herinneringen verdient?