Soms is er geen ontkomen aan tragische ingevingen
“ Ik weet niet wat nu meer bedroevend is; het idee dat ik niets
meer ben dan een heel gecompliceerde reeks van in
elkaar grijpende en interacterende chemische processen,
met de illusie van een bewustzijn en verlangens die
genetische producten van evolutie zijn.
Of dat ik als mens een uniek individu ben met controle
over mijn eigen lot, de mogelijkheid mijn eigen doelen
te scheppen en bereiken en, als zodoende, grondig faal in het leven. "
Oorlam: | Donderdag, augustus 11, 2005 11:05 |
eerste lijkt me geruststellend, de tweede wat minder he;-)? | |
sunset: | Donderdag, augustus 11, 2005 10:32 |
Prachtige proza (maar, voor mij, geen poëzie). Liefs en fijne dag / sunset |
|
winterklaas: | Donderdag, augustus 11, 2005 09:13 |
hey, ik herken iets..... ;) vond het de eerste keer al een prachtig verzonnen iets, maar je hebt hem nog mooi uitgebreid! ga zo door! |
|
Raira (Ria): | Donderdag, augustus 11, 2005 09:11 |
falen is iets wat zelf verzonnen is het is eigenlijk het antwoord aan jezelf dat er een diepere kracht in je zit waarmee jij (ik) het op een andere manier willen bereiken liefs Ria |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 11 augustus 2005 | ||
Thema's: |