Vertel me niet wat ik al weet
doorbreek niet de koorden
de scharen zijn geslepen
zijn die hun in rafels knippen
En ik zag je verschijnen
tussen huizen waar wat hing aan de lijnen
prentjes van jou
die het paradijs verhemelde
Naar de ochtend nam ik je mee
in dromen dat las als een boek
een sprookje van weinig woorden
dat nog door niemand was verteld
Alles wat er werd gesproken
was een waarheid dat om de vinger was gebreid
in het hemels avondrood verscheen je
met een leugen dat werd verzwegen
Al vergeet ik nimmer meer het moment
toen jij het touw doorknipte
dat ons verbond voor eeuwigheid
chocaatje: | Vrijdag, augustus 12, 2005 09:27 |
Heel mooi!!! gewoon goed!!! -x- liefs mieke | |
Lia : | Vrijdag, augustus 12, 2005 07:23 |
heeel mooi onder woorden gebracht... prachtig stukje poëzie.. groetjes,Lia | |
Klaes: | Vrijdag, augustus 12, 2005 07:10 |
pakkend mooi Groet/klaes |
|
Just-Pi: | Vrijdag, augustus 12, 2005 00:38 |
wauw.. mooi verwoord..:) veel liefs en slaap lekker |
|
m@rcel: | Vrijdag, augustus 12, 2005 00:26 |
Schitterend geschreven Wijnand heel,heel mooi Trusten m@rcel |
|
Bieke: | Vrijdag, augustus 12, 2005 00:24 |
Deze gaat heel diep en vind het eentje dat een kadertje verdient. Liefs Bieke, |
|
Renate-td-: | Vrijdag, augustus 12, 2005 00:19 |
Mooi Wijnand, vooral de laatste strofe is prachtig. Liefs, Renate |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 12 augustus 2005 | ||
Thema's: |