het vogeltje ligt in haar droom
- als in een uitbundig lied -
te zingen,
slaapt
nog zorgeloos en zacht
en wanneer ze uit haar ei
mag springen is er een
liefdevol snaveltje dat wacht
ze ligt nog hoog en droog
beschut voor kou en regen
- groeit zich naar volmaaktheid toe -
en als ze wakker wordt
zijn er twee vleugels die haar
naar de vrijheid toe bewegen.
zo mag ze perfect onschuldig zijn
het leven is vol zonneschijn
~MeLoDy~: | Vrijdag, augustus 12, 2005 10:47 |
mooi is de natuur... mooi geschreven gr. MeLoDy |
|
Klaes: | Vrijdag, augustus 12, 2005 07:11 |
wat een mooie natuur Groet/Klaes |
|
wijnand.: | Vrijdag, augustus 12, 2005 00:50 |
als ze maar voorzichtig is en om zich heen kijkt het gevaar loert overal Prachtig gedicht |
|
L.Bert: | Vrijdag, augustus 12, 2005 00:31 |
Dit is meer dan leven! Kwetsbaarheid, zorgzaamheid, liefde, tederheid, kortom een heerlijk gedicht. | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 12 augustus 2005 | ||
Thema's: |