Verloren in doolhof van onzekerheid
Onzekerheid een
schrijnend besef
onderworpen aan
een anders mening
ver weg van
zelfacceptatie
geen waarde hechtend
aan eigen schepping
verloren in een
dolend hof
bereik van doel
ver reikend
waar de spiegel
weer terug roept
daar staat je diepste
waarheid prijkend
maar met je blik
steeds afgewend
is de straling
niet te vangen
als je brein
alleen de leiding neemt
blijft je hart
schreeuwend verlangen
Raira (Ria)
13 08 05
chocaatje: | Zondag, augustus 14, 2005 19:51 |
Ja super!!! wel triest maar ontzettend mooi!!! liefs mieke | |
Rien de Heer: | Zondag, augustus 14, 2005 09:50 |
Het is vandaag zondag....zal ik je helpen zoeken? We een drietig dichie hoor....morgen iets vrolijks?? Groetjes, Rien. |
|
maria : | Zondag, augustus 14, 2005 02:41 |
stil..... (h)erkennend gelezen schitterbaar mooi geschreven warme knuf en veel liefs, maria |
|
Jan van Dord: | Zaterdag, augustus 13, 2005 21:37 |
Een pracht gedicht!! jan |
|
hiljaa: | Zaterdag, augustus 13, 2005 20:30 |
weer een mooike! knufliefs--hiljaa-- |
|
m@rcel: | Zaterdag, augustus 13, 2005 19:07 |
prachtig mooi geschreven heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
mienke: | Zaterdag, augustus 13, 2005 18:04 |
werkelijke een wonderschoon gedicht! liefs mienke | |
neznaj: | Zaterdag, augustus 13, 2005 17:08 |
Een mooi maar wel pijnlijk gedicht. Het is een verloren strijd als je DOOR de spiegel blijft kijken. en zul je je onzekerheid niet doorgronden. Je zult tussen de botsende partijen gevoel en verstand evenwicht moeten vinden. Zoek hulp. Liefs Han |
|
Fata Morgana: | Zaterdag, augustus 13, 2005 16:46 |
Volgens mij wandelen wij vaak langs dezelfde wegen, met open oog voor de omgeving, warme knuffel Jolanda | |
kimW: | Zaterdag, augustus 13, 2005 13:26 |
WOW écht mooi! kk |
|
Lia : | Zaterdag, augustus 13, 2005 13:23 |
als hart en geest nou in balans waren.. zucht.. knuf,Lia | |
Auteur: Ria Klein Herenbrink | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 13 augustus 2005 | ||
Thema's: |